به رسمیت شناختن حق همدیگر

«یعنی من حق ندارم دو ساعت در روز برای خودم باشم؟» آیا شما هم تا

به حال این جمله را به کار برده‌اید؟ به احتمال زیاد شما هم جزء همسرانی

هستید که چنین چیزی به ذهن تان رسیده و احتمالاً با دلخوری این مساله

را با همسرتان در میان گذاشته‌اید

. در مقابل احتمالاً همسرتان نیز تا به حال چند باری چنین جمله‌ای را به شما گفته است. راستی وقتی همسرتان حرف از حق خود برای داشتن زمانی اختصاصی برای خود می‌کند، شما چه واکنشی نشان می‌دهید؟

بسیاری از همسران با خود فکر می‌کنند بالاخره آنها هم حق دارند تا زمانی را برای خود صرف کنند، واقعیت این است که آنها حق دارند. اما چرا دستیابی در اکثر خانواده‌ها به این حق این قدر با ماجراهای مختلف همراه است؟غالب افراد در مورد حق خود در داشتن زمانی اختصاصی حساس اند، روی آن دقت داشته و البته غالباً محاسبه‌ای دقیق در این رابطه دارند اما در مقابل زمانی که حرف از حق همسرشان در این زمینه می‌شود، همین افراد توجه چندانی در این مورد ندارند. همین بی توجهی باعث می‌شود تا آنها نیز توجهی در رابطه با حق خودشان نیز دریافت نکنند؛ سیستمی معیوب که محصولی جز دلخوری همسران از همدیگر ندارد. اما راه حل این وضعیت چه می‌تواند باشد؟

همان طور که خودتان هم حدس زده‌اید یکی از اولین راه‌ها برای بهبود وضعیت، در نظر گرفتن حق همسر برای داشتن زمانی اختصاصی برای خود است. زمانی که شما چنین برخوردی داشته باشید شانس بیشتری وجود دارد که همسرتان نیز بتواند دید بهتری در رابطه با حق شما داشته باشد.

منبع:روزنامه اطلاعات